Leonhard Euler Johann Bernoulli
Leonhard Euler jest jednym z najwybitniejszych matematyków w historii. Urodził się w Bazylei na początku osiemnastego wieku. Zarówno jego ojciec Paul jak i matka Marguerite Brucker byli bardzo religijni i oczekiwali, że syn poświęci się stanowi duchownemu. Na szczęście dla matematyki (fizyki, astronomii) stało się inaczej. Leonhard w wieku 13 lat rozpoczął studia na uniwersytecie w Bazylei, które ukończył po trzech latach, jako magister filozofii. Ich kontynuacją miała być nauka teologii. Przeważyło jednak zainteresowanie matematyką, która zafascynowała go bardzo wcześnie. Pierwszych lekcji udzielał mu ojciec będący w młodości uczniem Jacoba Bernoulligo (1654 – 1705), a później przyjacielem jego młodszego brata Johanna. Johann Bernoulli (1667 – 1759) był już czołowym matematykiem w Szwajcarii, kiedy Paul poprosił go by został nauczycielem jego syna. Johann bardzo obciążony obowiązkami uczelnianymi nie zgodził się na udzielanie korepetycji młodemu Eulerowi, poradził mu natomiast wnikliwe studiowanie książek matematycznych i zobowiązał się wyjaśniać ich niezrozumiałe fragmenty w sobotnie popołudnia. Szybko też rozpoznał talent matematyczny Leonharda i nakłonił jego ojca by pozwolił mu się nią zająć. W roku 1726, mając zaledwie 19 lat, Leonhard Euler obronił pracę doktorską napisaną pod kierunkiem Johanna Bernoulligo. Rok później nie udało mu się, co prawda uzyskać posady profesora fizyki na uniwersytecie w Bazylei, czego przyczyną mógł być jego młody wiek (miał, bowiem zaledwie 20 lat!), ale dzięki protekcji Daniela Bernoulligo (1700 – 1782), syna Johanna, otrzymał stanowisko adiunkta w Akademii Nauk w Petersburgu. W roku 1731 został tam profesorem fizyki, a później (1733) matematyki.
Foto: https://mathshistory.st-andrews.ac.uk/Biographies/